حیرت
در حیرتم از خود چرا کردی جدایم
دام جهان را پهن کردی زیر پایم
از من گرفتی بال‌های باورم را
پر کردی از چون سامری دور و برم را
صدها سؤال بی‌جواب و حیرت‌افزا
فرعونیان و رود نیل و نیست موسی
روحم شده خسته ز دست جسم دونم
جسمم فرو مانده که چندم یا که چونم
در دست و پای روح من زنجیر ابهام
در آینه تصویر من یا روح ایهام
یک دست مانده در میان این همه هست
شاید از این گرداب گیرد، دستم آن دست
شاید عصا دارد به دستش همچو موسی
یا مُردهها را زنده گرداند چو عیسی
انگشترش دارد نگینی از سلیمان
بر خوان عشقش عالمی را کرده مهمان
شاید مرا با خود برد آنجا که بودم
بر من گشاید راز هست و راز بودم
